अलमल गरेर गन्तव्यमा पुगिदैन

स्थानीय, प्रदे श र संघ गरी तीनै  तहमा नयाँ ने तृत्व स्थापित भएको  एक वर्षभदा लामो  अवधि पार भइसके को  छ । विगतमा दे खिएको  लामो  राजनीतिक शून्यता वा एकखालको  अस् िथर वातावरण अन्त्य भएको  छ । शान्ति, विकास एवं समृद्धिका नारा धे रै  लागे  र जनतामा धे रै  आशा जगाउने  कुराहरु गरिए । तर विगत एक वर्षलाई फकेर् र हे र्दा बढी आशावादी हुने  ठाउँ दे खिएको  छै न ।

नयाँ र उदीयमान संघीय संरचनालाई बलियो  बनाउने , प्रदे श संसद र प्रदे श सरकारलाई प्रभावकारी बनाउने , विकास र समृद्धिको  जनआकांक्षा पूरा गर्नका लागि संघीयतामा जानु परे को  हो  भन्ने  आमजनतालाई बो ध गराउने  गरी काम पटक्कै  हुन सके न । के न्द्र सरकारले  कर्मचारी व्यवस् थापन जस् तो  महत्वपूर्ण कामलाई सहजताका साथ सम्पन्न गर्नुको  साटो  जटिल र पे चिलो  बनाउने  काम ग¥यो  । वै ज्ञानिक विधि र प्रक्रिया अपनाएर कर्मचारी व्यवस् थापन नहुँदा प्रदे श सरकारहरु के ही गर्न नसक्ने  लथालिंग अवस्थामा छन् ।

जनताका चुलिएका इच्छा, आकांक्षाहरुलाई सम्बो धन गनेर्  काम बजे ट कार्यान्वयनजस् तो  आधारभूत काम हुन नसक्ने  परिस् िथतिमा सम्भव हुँदै न । कर्मचारी व्यवस् थापन हुन नसक्दा प्रदे श सरकारले  बजे ट कार्यान्वयन गर्न नसक्ने  अवस् था सिर्जना हुँदै छ । अहिले  सातवटै  प्रदे श सरकारले  काम गर्न सकिरहे का छै नन् । संघीय कानुनहरु निर्माण हुन नसक्दा प्रदे श कानुन बनाएर काम गर्न निकै  विलम्ब भएको  छ । प्रदे श सरकारहरु स् वयंसे वक कर्मचारी भर्ना गरे र भए पनि काम गनेर्  अवस् थामा पुगे का छन् । यस् तो  स् िथति आउन नदिनका लागि समयमै  कर्मचारी व्यवस् थापन गर्न सक्नुपथ्योर्  ।

विधि र प्रक्रिया मिलाएर कर्मचारी खटनपटन गर्न सके को  भए यस् तो  अवस् था पक्कै  आउने  थिएन । सरकारले  खटाएको  ठाउँमा नजाने  कर्मचारीहरुले  जागिर छो डे र बस् नुभन्दा सायद अकोर्  विकल्प हुँदै न । तर ने पालको  बिडम्वना नै  मान्नुपर्छ, यस् ता सवालमा दुई तिहाई बहुमतप्राप्त सरकार लाचारजस् तै  बन्न पुगे को  छ । भने को  ठाउँमा नजाने , काम नगरे र बसी–बसी खान खो ज्ने , राम्रो  कमाइ हुने  कार्यालय खो ज्ने  गलत प्रवृत्तिका कारण ने पालको  ब्यूरो क्रे सीले  आफ्नो  आधारभूत चरित्रसमे त गुमाउँदै  जान थाले को  छ । यो  जनसे वी भन्दा पनि स् वार्थी र भ्रष्ट बन्दै  गएको  छ । पार्टीका ट्रे ड युनियनहरुले  यस् ता गलत प्रवृत्तिलाई मलजल हाले र हुर्काइरहे का छन् ।

यस् ता गलत प्रवृत्तिका विरुद्ध सरकार कडारुपमा प्रस्तुत हुन सके न । ने पालमा अहिले  पनि दक्ष एवं व्यावसायिक जनशक्ति ठूलो  संख्यामा बे रो जगार छ । लो कसे वा आयो गलाई सक्रिय बनाएको  भए हजारौ ं नयाँ युवाले  सरकारी से वामा काम गनेर्  अवसर पाउने  थिए । प्रदे श लो कसे वा आयो ग गठन गरे र नयाँढंगले  कर्मचारी व्यवस् थापन गनेर्  काम प्रदे श सरकारहरुले  गर्न सक्थे  । यस अवधिमा गनैर् पनेर्  दुईवटा यी महत्वपूर्ण काम हुन सके नन् । सरकारले  आफ्ना नीति, कार्यक्रम र बजे ट कार्यान्वयन गनेर्  सबै भन्दा महत्वपूर्ण अंग भने कै  ब्यूरो क्रे सी हो  । त्यसले  आफ्नो  प्रभावकारिता दे खाउने  चे ष्टासम्म गरे को  पाइएन ।

सरकारले  प्रभावकारीढंगले  काम गर्न नसके को  कुरा पछिल्लो  चरणमा प्रधानमन्त्रीले  पनि महसुस गर्न थाल्नुभएको  छ । मन्त्री र उच्च तहका कर्मचारीहरुलाई दिएका निदेर् शनहरुबाट त्यसको  छनक पाउन सकिन्छ । राम्रो  परिणाम ल्याउने  गरी ठीकढंगले  कार्यसम्पादन हुन नसके को  महसुस गरिएपछि त्यसलाई सुधानेर्  कार्यक्रम र यो जना चाहिन्छ । सुखी ने पाली र समृद्ध ने पाल अहिले को  पाराले  सम्भव नहो ला । अब अलमल गरे र गन्तव्यमा पुग्न सम्भव छै न ।